رفلکس مکیدن به نوزاد حالت خوشایندی می‌دهد و باعث آرامش نوزاد می‌شود.

یک روانپزشک گفت: شیرخوار به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت می‌کند اما اگر این عمل بازگیری نشود کودک در سنین مدرسه و بالاتر این رفتار را در هنگام اضطراب انجام می‌دهد.

هادی معتمدی اظهار داشت: مکیدن انگشت در دوره نوزادی یک رفتار عادتی است چرا که نوزاد همواره در جست و جوی سینه مادر است و به همین منظور رفلکس مکیدن را طی می‌کند.

روانپزشک تصریح کرد: رفلکس مکیدن به نوزاد حالت خوشایندی می‌دهد و باعث آرامش نوزاد می‌شود. این رفتار برای نوزاد عمل لذتبخش شیر خوردن را تداعی می کند؛ بنابراین نوزاد به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت می‌کند.

این روانپزشک ادامه داد: بنابراین مکیدن انگشت در سنین نوزادی نمی‌تواند نشانه اضطراب باشد بلکه یک نوع رفلکس جست و جو است که می‌تواند به صورت عادت درازمدت در بیاید.

معتمدی با بیان این مطلب که مکیدن انگشت نوزاد شیرخوار نباید غیرطبیعی تلقی ‌شود ادامه داد: این مطلب بدان معنا نیست که این عمل نباید بازگیری شود بلکه باید در این موقع از پستانک استفاده  کرد یا به صورت آرام انگشت بچه را از دهان خارج کرده و با رسیدگی بیشتر مادر و تغذیه به موقع نوزاد، وی را از مکیدن انگشت برحذر داشت.

روانپزشک افزود: اگر این عمل نوزاد بازگیری نشود ممکن است کودک تا سنین مدرسه و بالاتر نیز این رفتار را تکرار کند و در آن موقع هر گاه که دچار اضطراب شود اقدام به مکیدن انگشت کند حتی در موقع خوابیدن نیز انگشت خود را بمکد.

این روانپزشک ادامه داد: بهتر است از همان سنین نوزادی به گونه‌ای که نوزاد اذیت و آزار نشود رفتار بازگیری انجام شود تا بعدها تبدیل به عادت نشده و جدایی سخت‌تر نشود.

معتمدی تصریح کرد: بسیاری از مادران برای بازگیری کودک از مکیدن انگشت در سنین بالاتر انگشت را تلخ می‌کنند یا از مواد تند و آزار دهنده استفاده می‌کنند که باید مادران را از این عمل باز داشت.

این روانپزشک اظهار داشت: استفاده از آبلیمو، مواد گیاهی و همچنین مالیدن موادی که کودک به آنها علاقه ندارند بر روی انگشت کودک می‌تواند در بازگیری کودک از مکیدن انگشت مؤثر باشد.

منبع : farsnews.com

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید دوره کامل آزاد شدن انرژى اتمی در خورشید 6.5 میلیون سال طول می کشد

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید چینی ها اولین ملتی بودند که هزار سال قبل از میلاد داراى پرچم به شکل امروزى بودند

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید 10.000 تا باکترى را در یک صف ردیف کنیم

طول این صف تقریبا به 1 میلیمتر می رسد

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید هر هراز گام را یک مایل می گویند

آنهم برابر است با 1609 متر

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید تلویزیون در حالت نیمه خاموش به اندازه یک لامپ 20 واتی برق مصرف می کند

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید خورشید گرفتی نمی تواند بیش از 7 دقیقه و 31 ثانیه باشد

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید مردها در طول عمرشان 3500 ساعت صرف اصلاح صورتشان می کنند یعنی 145 روز

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید تمساح برخلاف آدامیزاد دندان هاىش درهمه سنین عمر دوباره در میاید

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید اولین قطار به شکل امروزى در انگلستان به سال 1825 راه اندازى شد

اس ام اس آیا می دانید Did You Know

آیا می دانستید از کسانی که دچار سکته قلبی می شوند 75 درصد مردان بین 50 تا 70 سال می باشند

سایت لـولِـسـتـان بزرگترین سایت سرگرمی و تفریحی   

www.lolestan.ir

مدیرگروه روانپزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد گفت: روزه‌داری برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی خفیف مانند افسردگی، اضطراب و وسواس‌های خفیف مشکلی ایجاد نمی‌کند.

فاطمه محرری درباره منع یا امکان روز‌ه‌داری بیماران مبتلا به اختلالات روانی گفت: بطور کلی هر نوع فعالیت معنوی تأثیرگذار می‌تواند در بهبود سلامت روانی بیمار مؤثر باشد، ولی نمی‌توان این نسخه را برای هر بیماری تجویز کرد و بسته به نوع بیماری و شرایط بیمار، وضعیت با نظر پزشک معالج متفاوت است.

وی گفت: به هم خوردن نظم خواب و بیداری و تحمل ساعات طولانی تشنگی و گرسنگی در جریان روزه‌داری، برخی بیماران را دچار افزایش اضطراب می‌کند که در این صورت با مشورت پزشک معالج توصیه به روزه گرفتن نمی‌شود.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: مصرف برخی داروهای خاص آنتی‌سایکوتیک مانند کلوزاپین و لیتیوم، بیمار را دچار خشکی دهان و تشنگی شدید می‌کند که اگر آب کافی به آنها نرسد، احتمال آسیب کلیه وجود دارد.

دکتر محرری گفت: در شرایط کلی، منعی برای روزه‌داری بیماران روانی وجود ندارد اما در برخی بیماران که به ملاحظات و مصرف داروهای خاص نیاز دارند و شرایط جسمی و روانی مناسبی ندارند، توصیه به روزه گرفتن نمی‌شود.

وی با بیان این که مبتلایان به پرخوری عصبی منعی برای روزه گرفتن ندارند، تصریح کرد: اگر این بیماران بتوانند ساعت طولانی روزه‌داری را تحمل کنند، حجم معده‌شان کوچک شده و نه تنها مشکلی برایشان وجود ندارد بلکه به سمت بهبودی نیز پیش می‌روند.

محرری درباره بیماران با علایم سایکوتیک نیز گفت: این افراد در دوره حاد بیماری، بهتر است روزه نگیرند و در رابطه با افسردگی‌های شدید و بیماران اورژانس‌های روانپزشکی در شرایط حاد، تا زمانی که به مرحله بهبود نرسند،روزه‌داری توصیه نمی‌شود.

این روانپزشک گفت: کاندیدهای الکتروشوک نیز تا زمان بهبود وضعیت بدنی نباید روزه بگیرند.