تورنگ تپه قدیمیترین تپه ایران
در 17 کیلومتری شمال شرقی گرگان مجموعه ای از چند تپه با برجستگی نزدیک به همدیگر قرار دارد که به آنها تورنگ تپه می گویند. تپه ای تاریخی که از جنوب شرقی دریای خزر، 60 کیلومتر فاصله دارد و به آن تورنگ تپه می گویند.
بزرگترین برجستگی تورنگ تپه ارتفاعی نزدیک به 5/34 متر از سطح دشت های اطرافش دارد و در اولین فصل حفاری که بهار 1310 توسط «وولسین» در آن انجام شد، باستان شناسان سه طبقه را شناسایی کردند. با اینکه او به یافته های مشابه با گنج استرآباد دست پیدا نکرد، کاوش های او نشان داد که قدمت آثار تورنگ تپه به هزاره چهارم پیش از میلاد می رسد.
.
.
ادامه دارد
اهمیت تورنگ تپه با کشفِ اتفاقی مجموعه اشیایی معروف به گنج استرآباد در سال 1841 میلادی آشکار شد. برخی از اشیای این مجموعه را، که امروزه از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست، به دربار محمدشاه قاجار فرستادند و در آنجا دوبد، دیپلمات و پژوهشگر روسیِ فرانسوی تبار، آنها را مطالعه و طرحهایی از آنها تهیه کرد
سی سال بعد یعنی در دههی 1340، «ژان» حفاری را در این تپه آغاز کرد، 13 فصل کاوش انجام داد که در نتیجه آنها 9دورهی فرهنگی را در این مکان، باستانشناسی کرد که قدیمیترین لایهی آن با سفالهای فرهنگی جیتون ترکمنستان و فرهنگ اسماعیلآباد مقایسه شده است و از نظر زمانی به هزارهی پنجم پیش از میلاد تعلق دارد و آثار پیدا شده در آن تا دوره ایلخانی در سده هفتم هجری بوده اند. در تورنگتپهی گرگان همچنین آثاری از دورهی برنز، آهن و نیز آثاری از دورههای هخامنشی، هلنیسی، اشکانی، ساسانی و اسلامی بهدست آمدهاند.