ببخش مرا که اینگونه عاشقت گشته ام
.
بگذار صبح هایم خیر شوند
مرا ببخش
.
این دفتر خاطرات من سنگی بود
از درس کلاس عاشقی سهمم باز
یک زنگ فقط دوری و دلتنگی بود...
.
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪﻭﻭﻧﯽ ﭼﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯿﺎﺩ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺖ،
ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﺖ ﻓﮏ ﻣﯿﮑﺮﺩﻩ ﻭﺍﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﯽ
ﺍﺭﺯﻩ
.
الهی…الهی آواره ی این دنیای رنگارنگت شده ام…دنیایی که جایگاه ما ولی از ما نیست… الهی…نمی دانم چه سود است از این آمدن و رفتن بی حاصل ما…ولی این را خوب می دانم که رحمت تو بی حکمت نیست…صبری شاید ما را…
الهی…ما را به حال خود وامگذار که ریشه ی تنهایی ما را تا ابد در این دیار غربت زمین گیر کند..بنمای خانه ام را..تا لحظه ای در آن بیاسایم…جانی تازه کنم..نفسی بکشم…خانه ی من کجاست..کجاست…
.
برای بودنت میمانم وبرای دیدنت میمیرم ،باش تابمانم وبمان تانمیرم
.
همینکه یاد ما هستی دمت گرم،همینکه مرهم دردی دمت گرم،در این دنیا که مردم بی وفایند همین که با وفا هستی دمت گرم...
.
صد جام اگر آرند یک بار کند مستم یک بار پیام تو صد بار کند مستم
.
طاق ابروی تو سرمشق کدام استاد است؟
که خرابات دلم در پی آن آباد است !!!
مثله شیرین به دل خیمه زدی ...
صد حیف تیشه و کوه ندارم که دلم فرهاد است ...
.
زندگی جیره مختصری است ...
مثله یک فنجان چای!!
و کنارش عشقی ...
مثله یک حبه قند ...
.
“شما”
گرچه واژه محترمی است
ولی ”تو “ شدن لیاقت میخواهد . . .
.
یادتوحس قشنگی ست که در دل دارم،چه توباشی چه نباشی"نگهش میدارم"
.
پلاک خانه خود را زمانه برده از یادم
سوار زورق تقدیر به این بیراهه افتادم
نیفتادم ولی از پا هنوزم خسته می گردم
هزاران راه و بیراهه در این قصه گذر کردم
.
باور کن…
“من” تنهاترین ضمیر دنیاست
و “او” خوشبخت ترین ضمیر دنیا
چون “تو” را دارد
.
احساسی ترین عشقها,سردترین پایان را دارند!!!